Pierwsze wzmianki o Kostuchnie sięgają roku 1712. Zapisy kronikarskie sugerują, że wówczas osiedlili się tutaj pierwsi mieszkańcy. Należeli oni do parafii w Mikołowie. Od 1901 roku rozpoczyna się budowa kopalni „Böerschachte” (później „Boże Dary”) oraz osiedla dla pracujących w kopalni. Kolonia Boże Dary należała do parafii w Tychach, a po utworzeniu parafii w Murckach – do Murcek. W 1913 roku gmina Piotrowice wraz z częścią Kostuchny przyłączona została do Panewnik. Z chwilą powstania parafii w Podlesiu (1920 rok) druga część Kostuchny i kolonii Boże Dary stawia przydrożne krzyże, by tam się spotykać na Nabożeństwa Majowe i Różańcowe. Natomiast w domu sypialnym, a później w szkole podstawowej odprawiane były od czasu do czasu Msze święte. W 1945 roku, w dowód wdzięczności Panu Bogu za szczęśliwe przeżycie II wojny światowej, postanowiono wybudować Kościół – kaplicę. W 1946 roku zakupiono barak i przekształcono na tymczasowy kościół, który 10 listopada 1946 roku poświęcił Ks. dr Karol Wilk – proboszcz z Mikołowa. W tydzień później – 17 listopada – uroczystą Mszę św. odprawił Ks. Biskup Stanisław Adamski. Kościół poświęcono Trójcy Przenajświętszej dla upamiętnienia przynależności do trzech różnych parafii: Podlesia, Piotrowic i Murcek. Przy kościele 1 października 1947 roku utworzona zostaje kuracja, a ostatecznie Parafia zostaje erygowana 20 grudnia 1957 roku.

W 1977 roku Biskup Katowicki Herbert Bednorz zwrócił się do władz wojewódzkich z prośbą o zezwolenie na przebudowę i rozbudowę kościoła. Trwająca od 1981 roku eksploatacja węgla pod budynkiem kościoła uniemożliwiła realizację tego zamierzenia. Zły stan budynku wskazał na potrzebę budowy nowej świątyni. 24 grudnia 1985 roku parafia otrzymała pozwolenie na rozpoczęcie budowy Domu Katechetycznego, który w przeciągu trzech lat ukończono i Ks. Biskup Czesław Domin 23 października 1988 roku dokonał uroczystego poświęcenia. Decyzja zezwalająca na budowę nowego kościoła została udzielona 30 maja 1987 roku.

Pierwszym budowniczym kościoła był Ks. Adiutor Michał Kałuża. Prace kontynuował Ks. Proboszcz Jerzy Goppek przy pomocy Ks. Wikarego Aleksandra Czembora. Budowę do końca doprowadził Ks. Proboszcz Stanisław Reś.

Prawie natychmiast po poświęceniu nowej świątyni przystąpiono do wyburzenia starej. Prace rozbiórkowe przy starym kościele rozpoczęły się 16 października 1995 roku, a w Uroczystość Wszystkich Świętych teren był już uprzątnięty. W kwietniu 1996 roku przystąpiono do jego zagospodarowania. Urządzono zieleniec i parking, a w miejscu, gdzie stał kościół – barak, postawiono krzyż z dwiema pamiętnymi datami: ROK 1946 – poświęcenie starego kościoła i ROK 1995 – rozbiórkę. Krzyż został poświęcony przez Ks. Proboszcza Stanisława Resia 25 kwietnia 1996 roku, w Święto Św. Marka Ewangelisty.